Drewniany kościół odpustowy z 1678 r., przeniesiony z Opola do Kolanowic na początku XIX w.
🕰 Historia Zbudowany w Opolu jako świątynia bernardynów, w 1811 r. zakupiony przez mieszkańców Kolanowic i konsekrowany na nowo w 1812 r. W kolejnych latach rozbudowywany – dodano murowaną kruchtę i sygnaturkę, a w 1978 r. wzniesiono przykościelną dzwonnicę. W 2001 r. skradziono część zabytkowego wyposażenia.
🏗 Architektura Kościół orientowany, zrębowy, z niskimi sobotami, kruchtą i zakrystią. Smukła nawa przykryta dwuspadowym dachem, nad prezbiterium dach wielopołaciowy. Wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona hełmem iglicowym. Wnętrze nakryte stropami belkowymi i kolebką pozorną w prezbiterium.
🎨 Wyposażenie i dekoracje Zachowane zabytkowe elementy: barokowa belka tęczowa z rzeźbą Marii Magdaleny, dekoracyjna balustrada chóru z malowidłami ilustrującymi życie św. Barbary, XVIII-wieczne polichromie z motywami roślinnymi, zachowane w obrębie stropu i tęczy.
🔍 Ciekawostka Na belce tęczowej widnieje data „1678” oraz malowany napis i rzeźba – autentyczne świadectwo pierwotnej lokalizacji i funkcji kościoła w Opolu.