Matylda Zang – kobieta, która walczyła w męskim przebraniu

Matylda Zang z domu Ogórek urodziła się 12 kwietnia 1897 r. w Biskupicach, gdzie do 1911 r. uczęszczała do szkoły ludowej. Naukę kontynuowała w Mikulczycach. Ukończyła kurs gospodarstwa domowego i roczny kurs pielęgniarstwa. Jej ojciec – Wiktor Ogórek – działał w polskich organizacjach, przez co nie mógł znaleźć stałej pracy i miał problemy, aby utrzymać 15-osobową rodzinę. Z tego powodu Matylda podjęła pracę u księdza Cichego w Rudziczce, a w 1915 r. wyjechała do Berlina i pracowała w różnych firmach.

Do Mikulczyc wróciła w 1919 r. na wezwanie brata, który wprowadził ją do Polskiej Organizacji Wojskowej. Posługując się pseudonimem „Maks” działała na terenie powiatu tarnogórskiego, szukając chętnych do sprzedaży broni.

Kiedy wybuchło I powstanie śląskie dołączyła w męskim przebraniu do kompanii mikulczyckiej. Następnie pracowała jako pielęgniarka w szpitalu w Dziedzicach, zajmując się głównie rannymi powstańcami. Po wyjeździe do Wielkopolski była stenotypistką.

W marcu 1920 r. przyjechała do Zabrza, gdzie pracowała w Powiatowym Komitecie Plebiscytowym aż do jego likwidacji po głosowaniu. Wtedy też została przeniesiona do Konsulatu Generalnego w Opolu. W trakcie III powstania śląskiego brała udział w walkach m.in. o Zalesie i Lichynię. Franciszek Kawa, obrońca Góry św. Anny podczas III powstania, spotkał Matyldę Ogórek koło Leśnicy: „Widziałem, jak kobieta z bronią w ręku kierowała osobiście atakiem, była to p. Ogórkówna”.

W czerwcu 1925 r. Matylda poślubiła Karola Zanga. W roku 1930 otrzymała pozwolenie na dzierżawę bufetu kolejowego w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów). Po wkroczeniu Niemców do Chorzowa w 1939 r. została aresztowana. Przypuszcza się, że zmarła w 1940 r.

Matylda Zang jest jedyną kobietą odznaczoną Krzyżem Walecznych I klasy za udział w powstaniach śląskich.