Wystawa prezentuje m.in. zdjęcia z opolskiego festiwalu z 1977 r., podczas którego Mariusz Przygoda po raz pierwszy wykonywał zdjęcia polskich artystów występujących na deskach opolskiego amfiteatru.
Wielką patriotyczną uroczystość przygotował komitet, któremu patronował Międzyzakładowy Komitet Założycielski w Opolu, a w skład którego weszli działacze NSZZ „Solidarność”, NZS i „Solidarności” rzemieślniczej. W uroczystościach wzięły udział tysiące mieszkańców miasta.
Wystawa opowiada o historii miejscowości, prezentuje funkcjonujące w niej instytucje (szkoła i przedszkole) oraz przedsiębiorstwa (cementownia, port, zakłady tekstylne), a także ludzi związanych z tym miejscem (ks. prałat Wolfgang Globisch).
Utworzenie województwa opolskiego oraz powołanie w 1952 roku archiwów centralnych, wojewódzkich i archiwów powiatowych stało się podstawą do utworzenia w 1953 roku Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Opolu.
Początki działalności archiwów na Śląsku Opolskim były bardzo trudne ze względu na brak wykwalifikowanej kadry. Podstawowe zadania wykonywali zazwyczaj pracownicy z wykształceniem historycznym, którzy nie posiadali specjalności archiwalnej. Doświadczenie w pracy archiwalnej miał pierwszy dyrektor, Stefan Oswald Popiołek oraz archiwistka Helena Lasończyk, oboje wcześniej zatrudnieni w Archiwum Państwowym we Wrocławiu.
Gromadzenie materiałów archiwalnych jest jednym z kluczowych zadań archiwum, które realizujemy na bieżąco. Obecnie zasób naszego Archiwum liczy blisko 10 km materiałów archiwalnych. Akt przybywa każdego roku, wraz z ustawowymi przejęciami oraz przekazywaniem przez osoby prywatne pamiątek rodzinnych.
Opracowanie materiałów archiwalnych stanowi jedno z priorytetowych zadań archiwów państwowych. Polega na porządkowaniu materiałów archiwalnych, formowaniu jednostek, ich opisaniu i systematyzacji wewnątrz zespołu archiwalnego.
Udostępniany zasób stanowią m.in. dokumenty zachowane w aktach miast, księgi metrykalne i księgi gruntowe, edykty władców pruskich, archiwalia przedwojennych instytucji niemieckich, powojenne dokumentacje administracji polskiej oraz spuścizny i zbiory przekazane przez darczyńców.
Konserwacja materiałów archiwalnych jest jednym z najważniejszych elementów procesu zabezpieczania dziedzictwa narodowego przechowywanego w archiwach państwowych.
Utworzenie województwa opolskiego oraz powołanie w 1952 roku archiwów centralnych, wojewódzkich i archiwów powiatowych stało się podstawą do utworzenia w 1953 roku Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Opolu.
Historia i położenie miejscowości, klasztor i DPS, parafia, elektrownia i izba porodowa, zabytki architektury i szkoła, mniejszość polska, miejsca pracy i wypoczynku, znane osoby, przyłączenie do Opola - to wszystko znajduje się na planszach wystawowych.
Pierwsza wystawa z cyklu wystaw plenerowych poświęcony dzielnicom Opola poświęcona została Groszowicom o których najstarsza wzmianka w dokumentach pochodzi z 1236 r.
Zapraszamy do obejrzenia kolejnej wystawy z cyklu prezentującego dzielnice Opola, tym razem Grudzice: ich położenie geograficzne, miejscowy kościół, nadleśnictwo, historia mniejszości polskiej, straż pożarna, ciekawe miejsca i ludzi, m.in. Jerzy Szczakiel - żużlowy mistrza świata.
Z okazji obchodów 800-lecia Nysy Archiwum Państwowe w Opolu pragnie zaprosić na sentymentalną podróż po zabytkach i zakątkach tego miasta, które zostały utrwalone na zdjęciach wykonanych przez Grete Hoffmann (lata 40 XX w.). Przedstawione na poszczególnych tablicach obiekty i miejsca (Bazylika św. Jakuba i św. Agnieszki, Kościół św. Barbary, Kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła, Kościół św. Krzyża, Cmentarz Jerozolimski, Kościół św. Dominika, Rynek, Ratusz, Carolinum, Teatr miejski) to tylko namiastka tego, co ma do zaoferowania to urokliwe miasto.
Wystawa została przygotowana na podstawie materiałów archiwalnych z działalności Liceum Pedagogicznego w Kluczborku, głównie kronik szkolnych z lat 1960-1967, przechowywanych w Archiwum Państwowym w Opolu.
Celem wystawy jest zaprezentowanie materiałów archiwalnych przez pryzmat osób decydujących o kierunkach rozwoju Polski w ciągu tysiąclecia jej istnienia.
Rocznica 1945 r., który z jednej strony przyniósł radość zakończenia koszmaru II wojny światowej, z drugiej okazał się początkiem rozczarowań, niepewności i ludzkich dramatów związanych m.in. z koniecznością opuszczenia swoich domów i przesiedlenia w zupełnie nieznane i obce sobie miejsce.
Wysiedlanie Polaków z Kresów Wschodnich jest tematem wystawy, która podzielona została na dwa bloki tematyczne: istota wysiedleni i pamięć o nich.
Archiwa państwowe dotychczas przyjmowały dokumentację wytworzoną przede wszystkim przez instytucje, ale od kilkunastu lat coraz częściej trafiają do nich materiały z archiwów rodzinnych, które niejednokrotnie stanowią wspaniałe uzupełnienie zbiorów akt przejętych z urzędów.
Wystawa przygotowana została w kolejną rocznicę wydarzenia uznawanego za moment przełomowy dla procesu przemian politycznych w Polsce – wyborów parlamentarnych przeprowadzonych 4 i 18 czerwca
1989 r. na zasadach uzgodnionych w trakcie rozmów Okrągłego Stołu.