Werner Richard Kirchner

Werner Richard Kirchner – pilot, chemik, bisnesmen i szermierz. Opolanin, którego losy zawiodły za Ocean. Kształcił się w angielskich i amerykańskich uniwersytetach, na których zdobył najwyższe stopnie naukowe. Był wybitnym specjalistą od paliwa statków kosmicznych i pionierem w zakresie konstrukcji silników rakietowych. Jego działalność w Stanach Zjednoczonych, to pasmo sukcesów. Zdobył uznanie w środowisku naukowym i w kręgach związanych z amerykańskim przemysłem astronautycznym. Za to mało znanym w rodzinnym kraju. Urodził się w Opolu 18.07.1918 r. w rodzinie mechanika Richarda i Emilie z domu Foit zamieszkałych przy Nikolaistrasse 27 (obecna ul. Książąt Opolskich). Niedługo po urodzeniu Wernera, Kirchnerowie przeprowadzili się do Katowic. Tam ukończył szkołę powszechną i gimnazjum. Edukację na poziomie akademickim kontynuował na Politechnice Lwowskiej, gdzie studiował chemię. Podczas studiów dołączył do grona członków Aeroklubu Lwowskiego i uzyskał uprawnienia pilota szybowcowego oraz samolotowego.

Wybuch II wojny światowej był początkiem tułaczki Kirchnera. Najpierw przedostał się do Rumunii. Stamtąd do Francji, gdzie brał udział w walkach po inwazji niemieckiej w 1940. Następnie wyjechał do Anglii. W Szkocji ukończył szereg kursów wojskowych. Jako wyszkolony pilot został skierowany do 317. Wileńskiego Dywizjonu Myśliwskiego dowodzonego przez ówczesnego kapitana pilota Stanisława Skalskiego, z którym zadzierzgnął wieloletnią przyjaźń. Za męstwo i odwagę wykazane w boju, Werner Kirchner był trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. W 1943 r. został awansowany do stopnia podporucznika pilota.

Po zakończeniu II wojny światowej dokończył studia chemiczne. Uzyskał dwa doktoraty: brytyjski na londyńskim Imperial College of Science oraz amerykański na Massachusetts Institute of Technology. W 1949 r. przeprowadził się do Sacramento. Tam podjął pracę w Aerojet Engineering Corporation. W 1962 r. został wiceprezesem w Aerojet General Corporation konstruujących silniki rakietowe na paliwo ciekłe. W tym czasie zajmował się zagadnieniem  paliwa dla rakiety kosmicznej „Titan” . Jego wszechstronna wiedza na temat paliw stałych do rakiet została w pełni wykorzystana. W Stanach Zjednoczonych, Kirchner brał udział w projekcie, który zakończył się wprowadzeniem na orbitę „Explorera I”, pierwszego amerykańskiego satelity. Uczestniczył w programie Apollo 1, zakończonym pierwszym w dziejach lądowaniem człowieka na księżycu. Uczestniczył w kliku prezydenckich komisji naukowych. Był również ekspertem NASA do spraw wahadłowców.

W 1978 r. założył Industries – firmę oferująca usługi w zakresie komputeryzacji i automatyzacji procesów przemysłowych. Oprócz tego, Werner Kirchner współpracował z czasopismem wydawanym przez Stowarzyszenie Polskich Lotników „Skrzydła”, na łamach którego zamieszczał swoje artykuły. Prawdopodobnie dzięki jego zaangażowaniu w amerykański program rakietowy, jeden z atomowych okrętów podwodnych otrzymał nazwę USS „Casimir Pulawski”.

Kirchner aktywnie uprawiał sport, głównie szermierkę i pływanie. W 1969 r. wszedł w skład reprezentacji USA na szermiercze mistrzostwa świata. Był członkiem wielu stowarzyszeń i klubów, między innymi elitarnego kalifornijskiego klubu lotników kombatantów II wojny światowej, w którym pełnił funkcję speakera. Członkowie klubu nadali mu  tytuł „barona lotnictwa”. 

Utrzymywał żywe kontakty z Polską. Chętnie uczestniczył w spotkaniach lotników organizowanych w Polsce, na które przybywał w latach 90-tych ubiegłego wieku. Z radością przyjął propozycję honorowego członkostwa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego Rzeczypospolitej Polskiej.  Był żonaty z Deidre Wilkinson, którą poznał w Szkocji i poślubił w 1943 r.  Zmarł w 2008 r. w San Dimas w Kalifornii. Został zapamiętany jako skromny i będący „duszą” każdego towarzystwa człowiek.

Opracowała Barbara Sypko

Akt urodzenia Wernera Richarda Kirchnera

Archiwum Państwowe w Opolu, USC w Opolu, A/1918