Epoka: Okres pruski i niemiecki, PRL, Czasy współczesne

Wilhelm Josef Herrmann

Z cyklu:

Śląskie korzenie - światowe kariery

Wilhelm Josef Herrmann – prawnik, esperantysta. Ze względu na swoje pasje był interesującą osobą. Urodził się  w 17 kwietnia 1901 r. w Prudniku. Jego rodzicami byli Josef Herrmann i Maria z domu Menzel. Niewiele wiadomo o latach wczesnej młodości Wilhelma. Zapewne ukończył  średnią szkołę oraz uzyskał świadectwo dojrzałości, skoro dostał się na wyższą uczelnię. 
Po maturze wybrał studia prawnicze. Po ich zakończeniu nadal się kształcił, uzyskując tytuł doktora prawa. Nie wrócił w  rodzinne strony. Objął funkcję sędziego rejonowego w miejscowości Lampertheim (Hesja).

Oprócz pracy zawodowej rozwijał swoją pasję, którą był język esperanto. Istnieje opinia, że esperantystą został w 1920 r. Jednak do tego ruchu dołączył dopiero po II wojnie światowej. Być może dlatego, że panujący w latach 1933–1945 reżim nazistowski zakazał działalności ruchu esperanckiego, w którym dopatrywał się ideologii „żydowskiej”. Wtedy zostały rozwiązane założone wcześniej organizacje zrzeszające niemieckich esperantystów. Ruch esperancki w Niemczech odrodził się po upadku nazizmu w tym państwie. Wówczas powstały nowe stowarzyszenia. W latach 1953–1958 i 1961–1967, Wilhelm Herrmann pełnił funkcję prezesa Niemieckiego Stowarzyszenia Esperantystów (GEA). Później został wybrany honorowym prezesem GEA. Od 1956 do 1962 wszedł w skład zarządu Światowego Związku Esperantystów. Do jego zasług należy zaliczyć przetłumaczenie pierwszej części  „Germana antologio”, obejmującej teksty od wczesnego okresu niemieckiego do ok. 1250 r. Tłumaczenie opublikowano dopiero 17 lat po jego śmierci.  Napisał również wiele artykułów do Niemieckiego Magazynu Esperanto (GER).  Wilhelm Herrmann zmarł w 1968 r.

Opracowała Barbara Sypko

Akt urodzenia Wilhelma Josefa Herrmanna

Archiwum Państwowe w Opolu, USC w Prudniku, A/1901.