Wielką patriotyczną uroczystość przygotował komitet, któremu patronował Międzyzakładowy Komitet Założycielski w Opolu, a w skład którego weszli działacze NSZZ „Solidarność”, NZS i „Solidarności” rzemieślniczej. W uroczystościach wzięły udział tysiące mieszkańców miasta.
Janina Omańkowska założyła Związek Górnośląskich Towarzystw Kobiecych (przemianowany później na Związek Towarzystw Polek na Górnym Śląsku) i została przewodniczącą jego Zarządu Głównego.
Kiedy w sierpniu 1919 r. wybuchło I powstanie śląskie Agnieszka Grabara została łącznikiem i była odpowiedzialna za spis walczących w miejscowości Karb (obecnie dzielnica Bytomia).
Józefa Liberkowa, nazywana „Polską Królową z Olesna”, za swą działalność została uhonorowana specjalnym dyplomem podpisanym przez Wojciecha Korfantego.
Bronisława, tak jak wiele innych kobiet w tym czasie, wspierała męża w pracy. A kiedy ten w 1938 r. objął placówkę Związku Polaków w Niemczech w Dobrodzieniu, cała rodzina przeprowadziła się tam.
Aktywizacja kobiet spotkała się z ostrym sprzeciwem władz niemieckich, a Matylda musiała się ukrywać. Osiem razy opuszczała teren swojej działalności, zaś jej mąż-aptekarz trzykrotnie zmuszony został do ucieczki i zaprzestania działalności zawodowej.
Zofia Poliwoda była mocno zaangażowana w prace społeczne: była jedną z najmłodszych działaczek Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech, prowadziła sekretariat Związku Polskiej Młodzieży Katolickiej na Śląsku Opolskim, rozpowszechniała polską prasę, jak np. „Nowiny Codzienne” i „Katolika”, śpiewała w chórach „Lutnia” i „Halka”. Ponadto znalazła jeszcze czas na działalność w Teatrzyku Alojzego Smolki.
Janina należała do Związku Polaków w Niemczech. W roku 1932 zaprojektowała znak związku – Rodło. Trzema kreskami narysowała bieg Wisły, a dodatkową malutką kreseczką zaznaczyła dawną stolicę państwa polskiego – Kraków.
„Słaba niewiasta, stanąwszy na posterunku, który mężom nie łatwo byłoby wypełnić, spełniła swoje zadanie tak, jakby tego i najtęższy rozum i wola mężczyzny lepiej wypełnić nie potrafiła”.
Anna jako młoda dziewczyna śpiewała w polskich chórach („Lutnia” i „Halka”), działała w Związku Stowarzyszeń Młodzieży Polsko-Katolickiej (od 1929 r. Związek Polsko-Katolickiej Młodzieży na Śląsku Opolskim), była harcerką i należała do polskiej kongregacji mariańskiej, prowadzonej przez siostry franciszkanki w szczepanowickim klasztorze.
Franciszka Wawrzynek została po aresztowaniu męża bez środków do życia. Przeniosła się wówczas do rodziny w Wójtowej Wsi, gdzie wraz z dziećmi spała w malutkim pokoju. Ciężko pracowała na utrzymanie rodziny – szyła i pracowała u miejscowych rolników.
Utworzenie województwa opolskiego oraz powołanie w 1952 roku archiwów centralnych, wojewódzkich i archiwów powiatowych stało się podstawą do utworzenia w 1953 roku Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Opolu.
Początki działalności archiwów na Śląsku Opolskim były bardzo trudne ze względu na brak wykwalifikowanej kadry. Podstawowe zadania wykonywali zazwyczaj pracownicy z wykształceniem historycznym, którzy nie posiadali specjalności archiwalnej. Doświadczenie w pracy archiwalnej miał pierwszy dyrektor, Stefan Oswald Popiołek oraz archiwistka Helena Lasończyk, oboje wcześniej zatrudnieni w Archiwum Państwowym we Wrocławiu.
Gromadzenie materiałów archiwalnych jest jednym z kluczowych zadań archiwum, które realizujemy na bieżąco. Obecnie zasób naszego Archiwum liczy blisko 10 km materiałów archiwalnych. Akt przybywa każdego roku, wraz z ustawowymi przejęciami oraz przekazywaniem przez osoby prywatne pamiątek rodzinnych.
Opracowanie materiałów archiwalnych stanowi jedno z priorytetowych zadań archiwów państwowych. Polega na porządkowaniu materiałów archiwalnych, formowaniu jednostek, ich opisaniu i systematyzacji wewnątrz zespołu archiwalnego.
Udostępniany zasób stanowią m.in. dokumenty zachowane w aktach miast, księgi metrykalne i księgi gruntowe, edykty władców pruskich, archiwalia przedwojennych instytucji niemieckich, powojenne dokumentacje administracji polskiej oraz spuścizny i zbiory przekazane przez darczyńców.
Konserwacja materiałów archiwalnych jest jednym z najważniejszych elementów procesu zabezpieczania dziedzictwa narodowego przechowywanego w archiwach państwowych.
Utworzenie województwa opolskiego oraz powołanie w 1952 roku archiwów centralnych, wojewódzkich i archiwów powiatowych stało się podstawą do utworzenia w 1953 roku Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Opolu.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.
Tradycje na Górnym Śląsku są bogate i różnorodne. Wynika to z faktu, że region ten przez wieki znajdował się pod panowaniem kilku państw, a na jego obszarze zamieszkiwały odrębne grupy etniczne i narodowości.